ประชาชนชาวอเมริกันอาจไม่ทราบว่าใครชนะบาคาร่าออนไลน์การเลือกตั้งประธานาธิบดีในวันที่ 3 พ.ย. หรือ 4 พ.ย. หรือแม้แต่วันที่ 5 พ.ย. แต่ในบางจุด เราจะได้เรียนรู้ว่าโดนัลด์ ทรัมป์ พรรครีพับลิกันได้รับเลือกเข้าสู่วาระที่สองหรือไม่ หรือโจ ไบเดน พรรคประชาธิปัตย์ จะเป็นประธานาธิบดีคนต่อไป
สำหรับผู้ชนะการเลือกตั้ง ช่วงเวลาแห่งชัยชนะนำมาซึ่งความปิติยินดีและเสียงโห่ร้อง เสียงปรบมือ เสียงหัวเราะ การกอด และแชมเปญเพื่อเฉลิมฉลองรางวัลใหญ่ที่สุดในแวดวงการเมือง
ซึ่งไม่เป็นเช่นนั้นสำหรับผู้แพ้ ซึ่งท้ายที่สุดแล้วต้องยอมรับความรับผิดชอบต่อความพ่ายแพ้
ผู้ชนะคือความปิติยินดี ผู้แพ้ไม่ใช่ AP Photo/ไบรอน โรลลินส์
ในหนังสือของฉัน ” ศิลปะแห่งการวางตำแหน่งทางการเมือง ” ฉันเล่าเรื่องของโธมัส ดิวอี้ ผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของพรรครีพับลิกันในปี 2491 ซึ่งได้รับการสนับสนุนอย่างมากที่จะชนะการเลือกตั้ง – เพียงแต่แพ้แฮร์รี่ เอส. ทรูแมน ผู้ดำรงตำแหน่ง
ในคืนวันเลือกตั้ง ตามเรื่องหนึ่ง Dewey ผู้ว่าการรัฐนิวยอร์กถามภรรยาของเขาว่า “รู้สึกอย่างไรที่ได้นอนกับประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา”
“เป็นเกียรติอย่างสูง” ภรรยาของเขาตอบ “และบอกตามตรงนะที่รัก ฉันตั้งตารอคอยมัน”
แต่ทรูแมนชนะการเลือกตั้ง ในวันรุ่งขึ้นขณะรับประทานอาหารเช้า ภรรยาของดิวอี้ก็พูดว่า “บอกฉันที ทอม ฉันจะไปทำเนียบขาวหรือคืนนี้แฮร์รี่จะมาที่นี่ “
ความผิดหวังที่น่าผิดหวัง
การสูญเสียตำแหน่งประธานาธิบดีคือความพ่ายแพ้อย่างยับเยิน เวลากล่าวสุนทรพจน์ การหาเสียง และการระดมทุนที่ประเมินค่าไม่ได้นั้นสูญเปล่า ผู้สมัครรู้สึกผิดหวังกับผู้คนนับล้านที่เชื่อมั่นในตัวพวกเขา ซึ่งมีส่วนสนับสนุนในการรณรงค์ โหวตให้พวกเขา และใครที่คิดว่าพวกเขาจะชนะ
ความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียการเลือกตั้งประธานาธิบดียังคงอยู่เป็นเวลานาน สิบปีหลังจากจอร์จ แมคโกเวิร์นแพ้การเลือกตั้งประธานาธิบดีปี 1972 อย่างถล่มทลายแก่ริชาร์ด นิกสัน เขาถูกถามว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะหายดี “ ฉันจะแจ้งให้คุณทราบเมื่อฉันไปถึงที่นั่น ” McGovern กล่าว
หลังจากแพ้การเลือกตั้งประธานาธิบดีในปี 2008 จอห์น แมคเคนกล่าวว่าเขานอนหลับเหมือนเด็กทารก: “ นอนสองชั่วโมง ตื่นและร้องไห้ ” เขากล่าวพร้อมเสริมว่า “นอนสองชั่วโมง ตื่นขึ้นและร้องไห้”
ในปี 2559 ฮิลลารี คลินตัน ผู้สมัครจากพรรคเดโมแครตตื่นขึ้นในวันเลือกตั้งล่วงหน้าในการเลือกตั้งส่วนใหญ่ และคิดว่าเธอจะได้เป็นประธานาธิบดีหญิงคนแรก เมื่อหมดวัน ความหวังเหล่านั้นก็จางหายไป และในเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อเธอโทรหาโดนัลด์ ทรัมป์ ฝ่ายตรงข้ามของเธอ ความหวังเหล่านั้นก็หายไปอย่างสิ้นเชิง
“นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เราต้องการหรือเราทำงานอย่างหนักเพื่อ” คลินตันบอกกับผู้สนับสนุนของเธอ “ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกผิดหวังแค่ไหน เพราะฉันก็รู้สึกเช่นกัน … มันเจ็บปวดและจะคงอยู่ไปอีกนาน”
สัมปทานเป็นเรื่องยาก
เมื่อคนๆ หนึ่งมีความมุ่งมั่นอย่างมากที่จะลงสมัครรับตำแหน่งประธานาธิบดีเป็นเวลานาน มันไม่ง่ายเลยที่จะปล่อยมือ ในช่วงเช้าตรู่ของคืนการเลือกตั้งปี 2543 รองประธานาธิบดีอัล กอร์ในขณะนั้นยอมรับในการโทรศัพท์หาจอร์จ ดับเบิลยู บุช ฝ่ายตรงข้ามพรรครีพับลิกันของเขา จากนั้นจึงเพิกถอนสัมปทานในการโทรอีกครั้งเมื่อผลในรัฐฟลอริดาชี้ขาดดูไม่แน่นอน สามสิบหกวันก่อนชัยชนะของบุชจะได้รับการยืนยันจากศาลฎีกาสหรัฐ
ในหนังสือปี 2017 ของเธอที่มีชื่อว่า “What Happened” ซึ่งเป็นคำกล่าวแสดงความไม่เชื่อ ฮิลลารี คลินตันจำได้ว่าเคยเรียกร้องให้โดนัลด์ ทรัมป์ ยอมรับการเลือกตั้ง เธอบอกว่าเธอเสนอที่จะช่วยเขาในทุกวิถีทางที่เธอทำได้ “ทุกอย่างดูดีและธรรมดาอย่างน่าประหลาด เหมือนกับการโทรหาเพื่อนบ้านเพื่อบอกว่าคุณไม่สามารถไปบาร์บีคิวได้” เธอเขียน “มันสั้นมาก … ฉันรู้สึกชา มันน่าตกใจมาก”
การเลือกตั้งประธานาธิบดีปี 1960 ระหว่างพรรคประชาธิปัตย์ John F. Kennedy และ Richard M. Nixon รองประธานาธิบดีของพรรครีพับลิกันยังคงเป็นหนึ่งในการเลือกตั้งที่ใกล้เคียงที่สุดในประวัติศาสตร์ Nixon กล่าวว่าเขาได้รับคำแนะนำจากประธานาธิบดี Dwight Eisenhower ให้ท้าทายผลลัพธ์เนื่องจากการโกงโดยพรรคเดโมแครตแต่เขาปฏิเสธ เพราะมันจะทำให้เกิด “วิกฤตรัฐธรรมนูญ” และ “ทำให้ประเทศแตกแยก” เขาเสริมว่าสิ่งนี้จะส่งผลให้เขาถูกเรียกว่า ” ผู้แพ้ที่เจ็บปวด ” และเสี่ยงต่อโอกาสที่เขาจะลงสมัครรับตำแหน่งประธานาธิบดีอีกครั้ง
เมื่อนิกสันลงสมัครรับตำแหน่งประธานาธิบดีในปี 2511 เขาได้รับเลือกและเลือกตั้งใหม่ในปี 2515 ก่อนที่จะลาออกด้วยความอับอายในปี 2517 นิกสันเป็นคนสุดท้ายที่ได้รับการเสนอชื่อให้พรรคของเขาหลังจากแพ้การเลือกตั้งประธานาธิบดีก่อนหน้านี้
หลังความสูญเสีย
แต่ถ้ามีความหวังเพียงเล็กน้อยสำหรับความพยายามครั้งใหม่ในการเป็นประธานาธิบดี ผู้สมัครที่แพ้ก็พบการกระทำที่ 2 ในการเมืองของอเมริกา
ประธานาธิบดีจิมมี่ คาร์เตอร์ ผู้ซึ่งพ่ายแพ้ต่อโรนัลด์ เรแกน เมื่อเขาได้รับเลือกตั้งใหม่ในปี 2523 กลายเป็นนักเคลื่อนไหวด้านสิทธิมนุษยชนระดับนานาชาติและได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพในปี 2545 กอร์กลายเป็นนักสิ่งแวดล้อมและได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี 2550 และรางวัลออสการ์ประจำปี 2550 สาขา Best สารคดีสำหรับการสำรวจการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแบบบุกเบิก
จอห์น เคอร์รี ซึ่งแพ้ให้กับจอร์จ ดับเบิลยู บุชในปี 2547 กลายเป็นรัฐมนตรีต่างประเทศในการบริหารของบารัค โอบามา จอห์น แมคเคน ซึ่งแพ้โอบามาในปี 2551 ยังคงอยู่ในวุฒิสภาสหรัฐฯ มิตต์ รอมนีย์ ซึ่งแพ้โอบามาในปี 2555 ปัจจุบันดำรงตำแหน่งในวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา
การถ่ายโอนอำนาจ
การสูญเสียเป็นเรื่องยาก แต่การแพ้ในฐานะผู้ดำรงตำแหน่ง อย่างที่คาร์เตอร์และจอร์จ เอชดับเบิลยู บุชทำ อาจยากกว่า แต่คาร์เตอร์และบุชเข้าใจถึงความสำคัญของการเปลี่ยนผ่านอำนาจอย่างสันติ
ประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ ได้ตั้งคำถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเขาจะยอมรับผลการเลือกตั้งหรือไม่ และมอบอำนาจอย่างสันติหากเขาแพ้ให้กับไบเดน ซึ่งอาจส่งผลให้เกิดวิกฤตรัฐธรรมนูญที่นิกสันกล่าวถึง
ในช่วงต้นปี 2020 เมื่อการเลือกตั้งขั้นต้นของพรรคเดโมแครตยังคงดำเนินต่อไป ทรัมป์ได้แสดงความไม่เต็มใจที่จะออกจากทำเนียบขาวอีกครั้ง ซึ่งดึงการโต้กลับจาก Pete Buttigieg ซึ่งท้ายที่สุดก็แพ้การเสนอชื่อจากพรรคเดโมแครตให้กับไบเดน Buttigieg กล่าวว่าเขามีแนวคิดในการจัดการกับ Trump โดยพูดติดตลกว่า “ถ้าเขาไม่จากไป ฉันเดาว่าถ้าเขาเต็มใจทำงานบ้านเราก็สามารถหาทางออกได้”บาคาร่าออนไลน์
